جدول جو
جدول جو

معنی قاری نیشابوری - جستجوی لغت در جدول جو

قاری نیشابوری
نیشابوری، ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم، مکنی به ابواسحاق و معروف به ابراهیم قاری، از صلحاءنیشابور بوده، حاکم ابوعبداﷲ حافظ از او یاد کرده وگفته است که گویند او نزد ابی عمر حبری و مشایخ پیشین ما قرائت کرده، وی از ابوزکریا یحیی بن محمد بن یحیی و سری بن خزیمه روایت شنیده است، (الانساب سمعانی)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

قصری نیشابوری
(قَ)
محمد بن شعیب صالح نیشابوری، مکنی به ابوعبدالله. از محدثان است. وی از قتیبه بن سعید و اسحاق بن راهویه حدیث شنیده و علی بن عیسی و محمد بن ابراهیم هاشمی از او حدیث نقل کنند. وی به قصر عبدالجبار در نیشابور منسوب است. (معجم البلدان). علم حدیث یکی از مهم ترین شاخه های علوم اسلامی است که بدون تلاش محدثان، دوام نمی آورد. آنان با گردآوری احادیث، تطبیق نسخه ها و بررسی روایت ها، چراغ راهی برای مسلمانان شدند. محدث نه تنها حافظ حدیث، بلکه تفسیرگر و نقاد آن بود و می دانست کدام روایت قابل اعتماد است و کدام باید کنار گذاشته شود. همین دقت علمی، حدیث را به منبعی محکم در دین تبدیل کرد.
لغت نامه دهخدا
طاهری نیشابوری
(هَِ)
ابوعمرو احمد بن حسن طاهری نیشابوری. نام او اسعد فرخان است. وی از عبدالله بن احمد بن حنبل و ابوشعیب حرانی روایت کرده، از خاندان طاهر ذوالیمینین بوده است. (انساب سمعانی ورق 364 ’الف’)
لغت نامه دهخدا
رامی نیشابوری
ابوجعفر محمد بن موسی بن عمران، از ادبا و گویندگان نامی نیشابور و خراسان بود، وی مرد فاضل و خردمندی بود و اشعار فراوانی از او باقیست که بیشتر بصنایع بدیعی و فنون ادبی توجه داشته و در این راه باندازه ای زیاده روی کرده که اشعاراو سادگی و طبیعی بودن را که لازمۀ شیوایی و رسایی شعر است از دست داده است، (از یتیمه الدهر ج 4ص 76)
لغت نامه دهخدا
قبابی نیشابوری
(قِ بی ی)
علی بن محمد بن علاء مکنی به ابوالحسن قبابی نیشابوری از راویان است. وی از محمد بن یحیی و اسحاق بن منصور و عبدالله بن هاشم و عمار بن رجاء و جز ایشان روایت شنیده است و به سال 314 هجری قمری وفات یافته. حازمی از او یاد کند. (معجم البلدان) (الانساب سمعانی). یکی از ویژگی های برجسته روات در تاریخ اسلام این است که آنان تنها نقل کنندگان ساده احادیث نبوده اند، بلکه مسئولیت سنگینی در ارزیابی صحت روایات و نقل دقیق آن ها بر عهده داشته اند. محدثان به بررسی دقیق اسناد و شرایط راویان پرداخته اند تا بتوانند احادیث صحیح را از آنچه ممکن است تغییر یا تحریف شده باشد، تمییز دهند.
لغت نامه دهخدا
قشیری نیشابوری
(قُ شَ)
مسلم بن حجاج بن مسلم بن وردبن کرشان حافظ نیشابوری، مکنی به ابوالحسین (یا ابوالحسن). از بزرگان محدثان و حفاظ عامه است. وی در حجاز و عراق و نیشابور و بلاد دیگر از محمد بن اسماعیل بخاری و احمد بن حنبل و دیگر مشایخ وقت استماع حدیث کرده و کتاب جامع صحیح او یکی از صحاح ستّۀ مورداعتماد است. این کتاب بارها در مصر و استانبول و کلکته چاپ شده است. دیگر از تألیفات اوست: علل الحدیث، المنفردات و الوحدان. وفات وی به سال 261 یا 267 هجری قمری در نیشابور اتفاق افتاد. (ریحانه الادب ج 3 ص 301)
لغت نامه دهخدا
قصیر نیشابوری
(قَ)
محمد بن شعیب بن علی نیشابوری، مکنی به ابوبکر. از راویان است. وی از ابن راهویه و دیگران روایت شنیده و ابوالفضل بن ابراهیم نیشابوری از او روایت کند. (لباب الانساب). یکی از وظایف اصلی روات در تاریخ اسلام، نقل روایت ها به صورت دقیق و بی کم وکاست بوده است. این افراد با جمع آوری و نگهداری احادیث از پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت (ع)، در نهایت توانسته اند منابع معتبر حدیثی را برای استفاده مسلمانان در طول تاریخ تدوین کنند. این کار باعث شد که اسلام به شکل صحیح خود به نسل های بعدی منتقل شود.
لغت نامه دهخدا
دوری نیشابوری
ابوعبدالله دوری نیشابوری. از راویان بود و حکایاتی برای احمد بن سلمۀ نیشابوری روایت کرد. (از لباب الانساب). روات در تاریخ علم حدیث اسلام اهمیت بسیاری دارند، زیرا بدون وجود آنان، روایت های نبوی و اهل بیت (ع) نمی توانستند به نسل های بعدی منتقل شوند. این افراد به طور مستقیم یا از طریق واسطه ها، به جمع آوری و انتشار روایت های پیامبر اسلام و امامان دوازده گانه پرداخته اند. نقش این روات در حفظ و گسترش اسلام و تعلیمات پیامبر (ص) انکارناپذیر است.
لغت نامه دهخدا
قمی نیشابوری
(عَ یِ قُ / قُمْ می)
ابن موسی بن یزداد (یا یزید) قمی نیشابوری حنفی. مکنی به ابوالحسن. وی فقیه و اصولی و محدث و جهانگرد و مفسر بود. اصل او از عراق بود و در نیشابور سکونت گزید و عمری طولانی کرد و در سال 305 یا 350 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- اثبات القیاس والاجتهاد و خبرالواحد. 2- أحکام القرآن. 3- شرح الجامع الکبیر شیبانی. 4- کتاب فی بعض ما خالف فیه الشافعی العراقیین. (از معجم المؤلفین)
لغت نامه دهخدا